บทที่ 394

ครั้งนี้ ในที่สุดโม่ไป๋ก็ยอมตอบคำถามของเธอตรงๆ

“อวิ๋นอู้ เราอยู่ด้วยกัน ยังไงก็ต้องเจอหน้ากันอยู่แล้ว”

“ดังนั้นคุณต้องทำแบบนี้ให้ได้ใช่ไหม? ทั้งๆ ที่ตอนนี้ยังมีทางให้ถอยกลับไปได้แท้ๆ คุณต้องรอจนถึงตอนที่พวกเรามองหน้ากันไม่ติด แม้แต่เพื่อนธรรมดาก็เป็นให้กันไม่ได้แล้ว ถึงจะยอมปล่อยมืออย่างนั้นเหรอ?”

“...